Buck Rogers Collection
Buck Rogers Franchise
Ο Buck Rogers είναι ένας ήρωας περιπέτειας επιστημονικής φαντασίας και κόμικς μεγάλου μήκους που δημιουργήθηκε από τον Philip Francis Nowlan που πρωτοεμφανίστηκε στις καθημερινές εφημερίδες των ΗΠΑ στις 7 Ιανουαρίου 1929 και στη συνέχεια εμφανίστηκε σε κυριακάτικες εφημερίδες, διεθνείς εφημερίδες, βιβλία και πολλά μέσα με προσαρμογές όπως το ραδιόφωνο το 1932. μια σειριακή ταινία, μια τηλεοπτική σειρά και άλλες μορφές.
Το The Buck Rogers strip, που δημοσιεύθηκε το 1929-1967 και συνδικάστηκε από τον John F. Dille Co. (αργότερα ονομάστηκε National Newspaper Syndicate), ήταν αρκετά δημοφιλές ώστε να εμπνεύσει άλλα συνδικάτα εφημερίδων να ξεκινήσουν τις δικές τους ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Ο πιο διάσημος από αυτούς τους μιμητές ήταν ο Flash Gordon (King Features Syndicate, 1934–2003) και Speed Spaulding (John F. Dille Co., 1940–1941). Οι περιπέτειες του Μπακ Ρότζερς σε κόμικς, ταινίες, ραδιόφωνο και τηλεόραση έγιναν σημαντικό μέρος της αμερικανικής λαϊκής κουλτούρας. Ο Μπακ Ρότζερς έχει πιστωθεί ότι έφερε στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης την έννοια της εξερεύνησης του διαστήματος, ακολουθώντας τα βήματα πρωτοπόρων της λογοτεχνίας όπως ο Ιούλιος Βερν και ο Χ. Γ. Γουέλς. Ήταν στις 22 Ιανουαρίου 1930, όταν ο Μπακ Ρότζερς τολμούσε για πρώτη φορά στο διάστημα με έναν πυραυλοπλοϊκό στην πέμπτη εφημερίδα κωμική ιστορία του Tiger Men from Mars. Αυτό το δημοφιλές φαινόμενο ήταν παράλληλο με την ανάπτυξη της διαστημικής τεχνολογίας τον 20ο αιώνα και εισήγαγε τους Αμερικανούς στο διάστημα ως ένα οικείο περιβάλλον για περιπέτειες με μάχες Το 1933, ο Nowlan και ο Calkins έγραψαν από κοινού τον Buck Rogers in the 25th Century, μια νουβέλα που επαναλάμβανε την προέλευση του Buck Rogers και επίσης συνόψιζε μερικές από τις περιπέτειές του. Μια ανατύπωση αυτού του έργου συμπεριλήφθηκε στην πρώτη έκδοση του μυθιστορήματος Buck Rogers: A Life in the Future (1995) του Martin Caidin.
Ιστορικό δημοσίευσης
Ο Nowlan δημοσίευσε αρκετές νουβέλες, συμπεριλαμβανομένου του Armageddon 2419 A.D., που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Αυγούστου 1928 των Amazing Stories. Ο συνδικαλιστής της εφημερίδας John F. Dille είδε την ευκαιρία για ένα κόμικς βασισμένο σε επιστημονική φαντασία. Αφού ο Νάουλαν και ο Ντιλ επιστράτευσαν τον σκιτσογράφο σύνταξης Dick Calkins ως εικονογράφο, ο Νάουλαν δημιούργησε το κόμικ για τη ζωή περίπου 500 χρόνια, με τον τίτλο Μπακ Ρότζερς. Μερικοί έχουν προτείνει ότι ο Dille επινόησε αυτό το όνομα με βάση τον καουμπόη ηθοποιό της δεκαετίας του 1920 Buck Jones.Στις 7 Ιανουαρίου 1929, έκανε το ντεμπούτο του το κόμικ του Buck Rogers in the 25th Century A.D. Συμπτωματικά, αυτή ήταν και η ημερομηνία έναρξης του κόμικ Ταρζάν, που διανεμήθηκε από το United Feature Syndicate. Ο Μπακ Ρότζερς αρχικά κυκλοφόρησε σε 47 εφημερίδες. Στις 30 Μαρτίου 1930, ένα κυριακάτικο στριπ εντάχθηκε στο καθημερινό στριπ του Μπακ Ρότζερς.
Κόμικς
Με τα χρόνια, υπήρξαν πολλές εμφανίσεις του Μπακ Ρότζερς σε κόμικς καθώς και σε δικές του σειρές. Ο Μπακ εμφανίστηκε σε 69 τεύχη του κόμικ της δεκαετίας του 1930 Famous Funnies, στη συνέχεια σε δύο εμφανίσεις στο Vicks Comics, και τα δύο εκδόθηκαν από την Eastern Color Printing. Στη συνέχεια, το 1940, ο Buck πήρε το δικό του κόμικ με τίτλο Buck Rogers που διήρκεσε για έξι τεύχη, και πάλι εκδόθηκε από την Eastern Printing.Radio
Το Buck Rogers in the 25th Century ήταν μια ραδιοφωνική δραματική σειρά βασισμένη στο δημοφιλές μυθιστόρημα και σειρά κόμικς Buck Rogers. Προβλήθηκε από το 1932-1936, το 1939, το 1940 και το 1946-1947, και ήταν αξιοσημείωτο ως η πρώτη ραδιοφωνική εκπομπή επιστημονικής φαντασίας.Κινηματογραφικές και τηλεοπτικές διασκευές
Παγκόσμια Έκθεση
Μια δεκάλεπτη ταινία του Buck Rogers, Buck Rogers in the 25th Century: An Interplanetary Battle with the Tiger Men of Mars, έκανε πρεμιέρα στην Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγο το 1933. Στην ταινία πρωταγωνιστεί ο John Dille Jr. (γιος του στριπ baron John F. Dille). Αργότερα παρουσιάστηκε σε πολυκαταστήματα για να προωθήσει τα εμπορεύματα του Buck Rogers. Γυρίστηκε στο στούντιο της Action Film Company στο Σικάγο του Ιλινόις και σκηνοθέτησε ο Δρ Χάρλαν Τάρμπελ. Μια εκτύπωση 35 χιλιοστών της ταινίας ανακαλύφθηκε από την εγγονή του σκηνοθέτη, δωρήθηκε στο κινηματογραφικό και τηλεοπτικό αρχείο του UCLA, ανακατασκευάστηκε και στη συνέχεια δημοσιεύτηκε στον Ιστό. Είναι διαθέσιμο στο VCI Entertainment DVD 70th Anniversary κυκλοφορία της σειράς Buck Rogers του 1939. Οι χαρακτήρες που εμφανίζονται περιλαμβάνουν τους Buck Rogers, Wilma Deering, Dr. Huer, Killer Kane, Ardala, King Grallo των Martian Tiger Men και ρομπότ.Σειρά ταινιών
Μια σειριακή ταινία του Buck Rogers 12 μερών παρήχθη το 1939 από την Universal Pictures Company. Ο Μπακ Ρότζερς (Μπάστερ Κραμπ) και ο νεαρός φίλος του Μπάντι Γουέιντ πιάνονται σε μια χιονοθύελλα και αναγκάζονται να συντρίψουν το αερόπλοιο τους στα απόβλητα της Αρκτικής. Προκειμένου να επιβιώσουν μέχρι να μπορέσουν να διασωθούν, εισπνέουν την παροχή αερίου Nirvano που τους βάζει σε κατάσταση αναστολής κινουμένων σχεδίων. Όταν τελικά σώζονται από επιστήμονες, μαθαίνουν ότι έχουν περάσει 500 χρόνια. Τώρα είναι 2440. Ένας τυραννικός δικτάτορας ονόματι Killer Kane και οι κολλητοί του κυβερνούν τώρα τον κόσμο. Ο Μπακ και ο Μπάντι πρέπει τώρα να σώσουν τον κόσμο, και το κάνουν με τη βοήθεια της Υπολοχαγού Βίλμα Ντίρινγκ και του Πρίγκιπα Τάλεν του Κρόνου.1950–1951 τηλεοπτική σειρά ABC
Η πρώτη έκδοση του Μπακ Ρότζερς που εμφανίστηκε στην τηλεόραση έκανε το ντεμπούτο του στο ABC στις 15 Απριλίου 1950 και διήρκεσε μέχρι τις 30 Ιανουαρίου 1951. Υπήρχαν συνολικά 36 ασπρόμαυρα επεισόδια συνολικά. Ένα επεισόδιο της εκπομπής σώζεται σήμερα.Κινηματογραφική ταινία και τηλεοπτική σειρά NBC 1979–1981
Buck Rogers in the 25th Century (film)Buck Rogers in the 25th Century (TV series)
Παιχνίδια ρόλων και βιντεοπαιχνίδια
Το Buck Rogers XXVC (μερικές φορές γράφεται ως Buck Rogers στον 25ο αιώνα) είναι ένα σκηνικό παιχνιδιού που δημιουργήθηκε από την TSR, Inc. στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Τα προϊόντα που βασίζονται σε αυτήν τη ρύθμιση περιλαμβάνουν μυθιστορήματα, graphic novels, ένα παιχνίδι ρόλων (RPG), επιτραπέζιο παιχνίδι και βιντεοπαιχνίδια. Το σκηνικό ήταν ενεργό από το 1988 έως το 1995.Buck Rogers στη λαϊκή κουλτούρα
Το όνομα του Μπακ Ρότζερς έχει γίνει παροιμιώδες σε εκφράσεις όπως «στολή του Μπακ Ρότζερς» ("Buck Rogers outfit”) για μια προστατευτική στολή που μοιάζει με διαστημική στολή. Κατά τα μέσα του 20ου αιώνα, το μεγαλύτερο μέρος της έκθεσης του αμερικανικού κοινού στη λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας προήλθε από τα κόμικς των εφημερίδων και η γνώμη του διαμορφώθηκε ανάλογα. Πηγαίνοντας από αυτό, μια φράση σε κοινή χρήση πριν από το 1950 ήταν "αυτά τα τρελά πράγματα του Μπακ Ρότζερς" ("that crazy Buck Rogers stuff”) σε σχέση με αυτό που θεωρούσαν ως φανταστική λογοτεχνία.Ήταν τέτοια η φήμη του Μπακ Ρότζερς που έγινε η βάση για μια από τις πιο αγαπημένες πλαστογραφίες επιστημονικής φαντασίας σε μια σειρά από κινούμενα σχέδια στα οποία ο Ντάφι Ντακ υποδύθηκε τους Ντάκ Ντάτζερς. Το πρώτο από αυτά ήταν το Duck Dodgers in the 24½th Century (1953), το οποίο σκηνοθέτησε ο Chuck Jones. Υπήρχαν επίσης δύο συνέχειες αυτού του καρτούν, και τελικά μια τηλεοπτική σειρά Duck Dodgers.
Ο Μπακ Ρότζερς εμφανίζεται στην επιτυχημένη ταινία επιστημονικής φαντασίας του Στίβεν Σπίλμπεργκ E.T. το Extra-Terrestrial (1982). E.T. εμπνέεται να δημιουργήσει μια αυτοσχέδια συσκευή επικοινωνίας (για να «τηλεφωνήσει στο σπίτι» 'phone home') αντιγράφοντας ένα κόμικ του Μπακ Ρότζερς.
Η ονομασία Buck Rogers έχει γίνει ένας ιδιαίτερα περιγραφικός όρος για κάθετες προσγειώσεις διαστημόπλοιων, που ήταν ο κυρίαρχος τρόπος προσγείωσης πυραύλων που οραματιζόταν την εποχή πριν από τις διαστημικές πτήσεις, όταν ο Buck Rogers έκανε την αρχική του εμφάνιση.
Στο The Right Stuff (1983), η ταινία για τους υπερηχητικούς πιλότους δοκιμών των Ηνωμένων Πολιτειών της δεκαετίας του 1940 και του 1950 και των πρώτων ημερών του διαστημικού προγράμματος των Ηνωμένων Πολιτειών, σε μια σκηνή, ο χαρακτήρας του Συνδέσμου της Πολεμικής Αεροπορίας λέει στους δοκιμαστικούς πιλότους Chuck Yeager και ο Jack Ridley και οι δοκιμαστικοί πιλότοι και οι μελλοντικοί αστροναύτες του Mercury Seven, Gus Grissom, Deke Slayton και Gordon Cooper σχετικά με την ανάγκη για θετική κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης προκειμένου να εξασφαλιστεί η συνεχιζόμενη κρατική χρηματοδότηση για το πρόγραμμα πυραύλων, δηλώνοντας δραματικά "no bucks-no Buck Rogers!”.
Στο επικό δράμα του Martin Scorsese The Aviator (2004), ο Howard Hughes αναφέρει το Hughes XF-11 ως το πλοίο του Buck Rogers.
Ο Μπακ Ρότζερς αναφέρεται σε μεγάλο βαθμό στο τόξο δύο επεισοδίων του 2006 της τηλεοπτικής σειράς κινουμένων σχεδίων South Park, "Go God Go" και "Go God Go XII".
The Buck Rogers Collection
Buck Rogers comic strips (1928-1954)
Buck Rogers in the 25th Century (radio series), a 1932–47 radio series based on the character
Buck Rogers (serial), a 1939 film serial based on the character
Buck Rogers in the 25th Century (TV series), a 1979–81 television series based on the character
Buck Rogers in the 25th Century (film), a 1979 theatrical film that was the pilot for the television series
Buck Rogers XXVC (1988—1995 video games)
Διάβασε για το Buck Rogers in the 25th Century 1979 Film
Διάβασε για το Buck Rogers in the 25th Century 1979-1981 Series
Εμπνευσμένη από την επιτυχία του Star Wars, η Universal άρχισε να αναπτύσσει τον Buck Rogers για την τηλεόραση, με επικεφαλής τον Glen A. Larson, ο οποίος είχε μια συμφωνία παραγωγής με το στούντιο. Η παραγωγή ξεκίνησε το 1978. Αρχικά, ο Larson και η Universal είχαν προγραμματίσει να κάνουν μια σειρά από τηλεοπτικές ταινίες του Buck Rogers για το NBC. Ο πιλότος της άλλης σειράς επιστημονικής φαντασίας του Λάρσον, Battlestar Galactica (1978), είχε κυκλοφορήσει σε κινηματογραφικές αίθουσες σε ορισμένες χώρες και σε καίριες τοποθεσίες στη Βόρεια Αμερική και τα πήγε καλά στο box office. Στη συνέχεια, η Universal επέλεξε να κυκλοφορήσει την πρώτη τηλεοπτική ταινία ως Μπακ Ρότζερς στον 25ο αιώνα,. στις αίθουσες στις 30 Μαρτίου 1979. Οι καλές επιστροφές στο box office οδήγησαν το NBC να αναθέσει μια εβδομαδιαία σειρά, η οποία ξεκίνησε στις 20 Σεπτεμβρίου 1979, με μια ελαφρώς τροποποιημένη έκδοση της κυκλοφορίας στον κινηματογράφο.
Η ταινία, περιελάμβανε όλους τους βασικούς πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες που θα εμφανίζονταν στην εβδομαδιαία σειρά, και περιλάμβανε επίσης την πριγκίπισσα Ardala του πλανήτη Draconia και τον κολλητό της, Kane. Η θεατρική ταινία λειτούργησε και ως πιλοτικό και πρώτο επεισόδιο δύο μερών για τη σειρά, με τίτλο «Awakening». Αρκετές σκηνές επεξεργάστηκαν, μερικές για να αφαιρέσουν τους πιο ενήλικους διαλόγους στην ταινία, συμπεριλαμβανομένου του όταν ο Μπακ αναφέρεται στη Βίλμα ως "μπαλαψό" (“ballsy”), και αργότερα όταν λέει "σκατ" ("shit”), και μια σκηνή στην οποία ο Μπακ σκοτώνει τον κολλητό της Αρντάλα, τον Tiger Man, επεξεργάστηκε για να επιτρέψει στον χαρακτήρα να επιστρέψει σε μεταγενέστερα επεισόδια. Επίσης, μερικές νέες σκηνές προστέθηκαν για την τηλεοπτική έκδοση, συμπεριλαμβανομένων πολλών σκηνών στο νέο διαμέρισμα του Buck, το οποίο ήταν το σκηνικό για μια νέα τελική σκηνή στην οποία ο Δρ. Huer και η Wilma προσπαθούν να πείσουν τον Buck να ενταχθεί στην Διεύθυνση Άμυνας. Αυτή η σκηνή τελειώνει με τον Μπακ να αρνείται την προσφορά τους, αν και επιλέγει να συμμετάσχει με ανεπίσημη ιδιότητα στο πρώτο επεισόδιο της σειράς, "Planet of the Slave Girls". Σε αυτόν τον ανεπίσημο ρόλο, ο Μπακ κάνει τα πάντα, από το να ενεργεί ως μυστικός πράκτορας σε διάφορες μυστικές αποστολές μέχρι να βοηθά τη Wilma ως εκπαιδευτή πτήσης/μάχης. Ο Μπακ, τις περισσότερες φορές, συνεργάζεται με τη Βίλμα, με την οποία συχνά μοιράζεται μια ερωτική σχέση. Η πρώτη σεζόν περιελάμβανε 24 επεισόδια, με τέσσερις από τις ιστορίες να είναι δύο τμημάτων. Ο τόνος της σειράς ήταν πιο ανοιχτός από την πιλοτική ταινία και έδειχνε μια πιο θετική εικόνα της μελλοντικής Γης. Ο Μπακ μερικές φορές τολμούσε έξω από το Νέο Σικάγο χωρίς να αντιμετώπιζε κινδύνους. Σε αντίθεση με τον απομονωτικό πλανήτη που φαίνεται στην ταινία, η Γη δεν έχει πλέον μια αόρατη αμυντική ασπίδα που την περιβάλλει και φαίνεται ότι είναι το κέντρο μιας διαστρικής κυβέρνησης που κυριαρχείται από ανθρώπους, που μερικές φορές ονομάζεται «η Ομοσπονδία» ή «Συμμαχία», με πρωτεύουσά του στο Νέο Σικάγο. Κατά την πρώτη σεζόν, έγιναν αναφορές και σε άλλες «νέες» πόλεις της Γης όπως το Νέο Ντιτρόιτ, το Νέο Μανχάταν, το Νέο Φοίνιξ, η Νέα Τάλσα, το Boston Complex και το Νέο Λονδίνο. Φάνηκε επίσης μια "City-on-the-Sea", η οποία αναφέρεται ως η πρώην Νέα Ορλεάνη. Η εναρκτήρια σειρά τίτλου της σειράς περιελάμβανε στιγμιότυπα από τις εκτοξεύσεις των Apollo 4 και Apollo 6.
Η σειρά είχε συνολικό προϋπολογισμό 800.000 $ ανά ώρα εκπομπής, σύμφωνα με το τεύχος #32 του Starlog (Μάρτιος 1980). Ο πρώην ηθοποιός Jock Gaynor υπηρέτησε ως παραγωγός για 20 επεισόδια. Αν και αρκετά δημοφιλής στους θεατές, η πρώτη σεζόν απέτυχε να λάβει μεγάλη αναγνώριση από τους κριτικούς. Ένας έντονος κριτικός της σειράς ήταν ο ίδιος ο Gerard, ο οποίος πίεζε για πιο σοβαρή αφήγηση και συχνά συγκρούονταν με τους παραγωγούς και το δίκτυο (NBC) για τον τόνο και τον χειρισμό της σειράς. Συχνά αρνούνταν αυθαίρετα να ερμηνεύσει μερικές από τις πιο κωμικές γραμμές στα σενάρια που του έδωσαν, παραπονούμενος ότι ο Μπακ ήταν απλώς ένας «σοφός γάιδαρος» που έκανε το ένα αστείο μετά το άλλο και συχνά ξαναέγραφε ο ίδιος σενάρια για να δώσει περισσότερη έμφαση στα δικά του. χαρακτήρας σε βάρος άλλων (για παράδειγμα, στο επεισόδιο "Escape From Wedded Bliss", το σενάριο αρχικά ζητούσε να σωθεί ο Μπακ από τους Δρακονιανούς στο τέλος από τη Βίλμα, αλλά ο Τζέραρντ άσκησε βέτο στην ιδέα). Δυσαρεστημένος με τη σκηνοθεσία της σειράς, ο Gerard γινόταν όλο και πιο δύσκολος στη συνεργασία, γεγονός που οδήγησε σε εντάσεις στο πλατό. Μια συνάντηση μεταξύ των σεναριογράφων/συντακτών Anne Collins και Alan Brennert και εκείνου πήγε άσχημα και εγκατέλειψαν την εκπομπή στα μέσα της πρώτης σεζόν. Ο ίδιος ο Gerard απειλήθηκε με νομικές ενέργειες από το δίκτυο εάν συνέχιζε να προκαλεί προβλήματα και να εμποδίζει την παραγωγή. Στο τεύχος Νοεμβρίου 1980 του Starlog, ο Gerard είπε ακόμη ότι ήλπιζε ότι η σειρά δεν θα έβγαινε στη σειρά για δεύτερη σεζόν, επειδή δεν ήθελε να περάσει μια άλλη σεζόν όπως η πρώτη.
Η παραγωγή της δεύτερης σεζόν καθυστέρησε αρκετούς μήνες λόγω της απεργίας των ηθοποιών το 1980. Όταν η παραγωγή ξεκίνησε ξανά το φθινόπωρο του 1980, η σειρά είχε ένα νέο σύνολο παραγωγών (με επικεφαλής τον John Mantley, ο οποίος είχε δουλέψει κυρίως σε τηλεοπτικά γουέστερν) και η μορφή της σειράς άλλαξε. Αντί να υπερασπιστούν τη Γη από εξωτερικές απειλές, οι Buck, Wilma και Twiki ήταν τώρα μέλη ενός πληρώματος σε ένα διαστημόπλοιο Earth που ονομάζεται Searcher σε μια αποστολή να αναζητήσουν τις χαμένες "φυλές" της ανθρωπότητας που είχαν σκορπιστεί στους πέντε αιώνες από τότε που έγινε ο πυρηνικός πόλεμος της Γης του 20ου αιώνα, ένα θέμα που υπάρχει στην προηγούμενη τηλεοπτική σειρά επιστημονικής φαντασίας του Glen A. Larson, Battlestar Galactica.
Μια άλλη αξιοσημείωτη αλλαγή στη δεύτερη σεζόν ήταν η εξαφάνιση πολλών από τους κανονικούς χαρακτήρες της πρώτης σεζόν, όπως ο Dr. Huer, ο Dr. Theopolis, η Princess Ardala και ο Kane. Ωστόσο, προστέθηκαν αρκετοί νέοι χαρακτήρες:
Ο ναύαρχος Efram Asimov (Jay Garner) είναι ο διοικητής του Searcher και απόγονος του διάσημου συγγραφέα επιστημονικής φαντασίας Isaac Asimov.
Ο Χοκ (Thom Christopher) είναι ένας εξωγήινος χαρακτήρας που αντιπροσωπεύει τον τελευταίο από τους σχεδόν εξαφανισμένους ανθρώπους πουλιών.
Ο Δρ Goodfellow (Wilfrid Hyde-White) είναι ένας ηλικιωμένος επιστήμονας με ακόρεστη περιέργεια.
Ο Crichton (με φωνή Τζεφ Ντέιβιντ) είναι ένα σνομπ ρομπότ που κατασκευάστηκε από τον Goodfellow, αλλά θεωρεί ότι είναι δύσκολο να πιστέψει ότι οι ταπεινοί άνθρωποι θα μπορούσαν να τον είχαν φτιάξει.
Εκτός από τους παραλληλισμούς της με την προηγούμενη τηλεοπτική σειρά του Larson Battlestar Galactica, η δεύτερη σεζόν είναι παρόμοια στο θέμα με το Star Trek, με το Searcher να περιπλανάται στο διάστημα όπως το USS Enterprise, ενώ ο Buck είναι ο τρελός εξερευνητής πιστός στο στυλ του Captain James T. Ο Κερκ και ο σοβαρός, μάλλον στωικός Χοκ είναι μια ανανεωμένη εκδοχή του κυρίου Σποκ. Ακόμη και η Wilma, σε κάποιο βαθμό, είχε ανακαινιστεί μετά τον υπολοχαγό Uhura από το Star Trek, ντυμένη συχνά με στολή μίνι φούστας και καθισμένη τακτικά σε μια κονσόλα επικοινωνίας στη γέφυρα του Searcher.
Αν και αρχικά ήταν ευχαριστημένος με την αλλαγή στο προσωπικό, ο Gerard έγινε και πάλι δυσαρεστημένος με την παράσταση. Κατά τη στιγμή της παραγωγής, ο Gerard μίλησε με θετικά λόγια για τον νέο showrunner John Mantley, αλλά σε ένα αναδρομικό άρθρο στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ήταν πιο επικριτικός γι' αυτόν και το στυλ Star Trek της δεύτερης σεζόν. Οι βαθμολογίες έπεσαν σημαντικά μετά την πρεμιέρα της σεζόν και το NBC ακύρωσε τη σειρά στο τέλος μιας σεζόν 11 επεισοδίων. Δεν παρήχθη τελική ιστορία, με την εκπομπή του τελευταίου επεισοδίου να είναι ένα κανονικό αυτόνομο επεισόδιο.
